Termin logika działania opisuje sposób tworzenia i nadawania znaczenia doświadczeniom, który leży u podłoża rozumowania (tego JAK ktoś myśli) i zachowania jednostki. Torbert stworzył to pojęcie, aby opisać etapy rozwoju ego w sposób, który jest zgodny z językiem organizacji i zarządzania. Opisane przez Torberta i Cook-Greuter logiki działania (Cook-Greuter, 1999; Torbert, et al., 2004), są oparte na ramach rozwoju ego stworzonych przez Loevinger (Loevinger, 1966). Logiki działania zwykle opisywane są w ramach dziewięcioetapowego modelu. W miarę jak jednostka przechodzi przez kolejne etapy, organizuje swoje doświadczenia zgodnie z coraz bardziej złożoną logiką.
"System psycho-logiczny (sic) z trzema wzajemnie powiązanymi elementami. Komponent działania (operacyjny, zachowań) przygląda się temu, co dorośli postrzegają jako cel życia, jakie potrzeby zaspokajają i w jakim kierunku zmierza ich życie. Komponent afektywny dotyczy emocji i doświadczenia bycia w świecie. Komponent poznawczy odnosi się do pytania, jak człowiek myśli o sobie i o świecie. Ważne jest, aby zrozumieć, że logika każdego działania wyłania się z syntezy działania, bycia i myślenia pomimo terminu logika, co może sugerować nacisk na poznanie....[Teoria ta] dostarcza nam jednego możliwego opisu tego, w jaki sposób jednostki poruszają się po ludzkiej egzystencji za pomocą nawigacyjnej punktu ciężkości, zdrowego rozsądku, coraz bardziej złożonych map, algorytmów i intuicji." (tłumaczenie własne za Cook-Greuter, S. R. (2005). Ego development: Nine levels of increasing embrace.)
Działanie (Doing) - wymiar zachowań odpowiada za radzenie sobie z rzeczywistością, określanie potrzeb i celów, nadawanie sensu. Jest to wymiar behawioralny odpowiadający na pytania: Jak jednostka wchodzi w interakcje? Jakie potrzeby są ważne, jakie cele warto osiągać? Jak jednostka radzi sobie z życiem, z trudnościami życiowymi? Jakie jest znaczenie innych ludzi w życiu?
Bycie (Being) - wymiar afektywny, emocjonalny, odpowiada za świadomość, przeżywanie doświadczeń, emocje. Jest to wymiar afektywny odpowiadający na pytania: Jak jednostka czuje się przeżywając i doświadczając różnych rzeczy? Jak sobie radzi z emocjami i przeżyciami? W jaki sposób przeżywa i przetwarza doświadczenia? Jakie są najlepsze strategie obrony?
Myślenie (Thinking) - wymiar poznawczy odpowiada za koncepcje, teorie, wiedzę interpretację rzeczywistości. Jest to wymiar poznawczy i odpowiadający na pytania: W jaki sposób jednostka myśli? W jaki sposób jednostka nadaje strukturę własnemu myśleniu? W jaki sposób tłumaczy zjawiska? W jaki sposób nadają znaczenie i sens swoim doświadczeniom? Jaka jest logika stojąca za jednostkową perspektywą na samego/samą siebie i świat?
Najbardziej złożone logiki działania są dostępne dla każdego, co oznacza, że stanowią one potencjał rozwojowy każdego człowieka. Jednak większość ludzi (75-80%) we współczesnym społeczeństwie funkcjonuje na konwencjonalnych etapach, z logiką działania Dyplomaty, Eksperta, lub Zdobywcy. Tylko 15-20% dorosłych działa na etapie rozwojowym post konwencjonalnym, zgodnie z logiką działania Indywidualisty, Stratega, Alchemika czy Ironisty. Najrzadsze są jednostki znajdujące się na dwóch najstarszych etapach — Alchemika i Ironisty — a więc logikach działania opartych na transcendencji ego (odpowiednio 1,5% i 0,5% całej dorosłej populacji).
Istnieje istotna różnica między pomaganiem liderowi w rozwoju a próbą zmuszenia go do tego. Susanne Cook-Greuter podkreśla, że każdy etap rozwoju jest ważny i potrzebny. Rozwój horyzontalny w obrębie etapu jest tak samo ważny jak rozwój wertykalny. Twoim zadaniem nie jest zmuszanie kogoś do rozwoju. Twoim zadaniem jest stworzenie odpowiednich warunków, w których ktoś może się rozwijać.